:

گزارش خبرنگار فارس از روستای پاریسی ایران که در خواب فرو رفته است روستای "بتلیجه" تنها سکوت را فریاد می‌زند خبرگزاری فارس: روستای سردار شهید قجاوند که زمانی به پاریس منطقه فریدن شهرت داشت امروز تنها به مکانی شبیه به خانه ارواح تبدیل شده است.   به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، روستای بتلیجه در جنوب غربی شهرستان فریدن در منطقه‌ای چشم‌نواز قرار گرفته است. روزگاری در این روستا صفا و صمیمیت بود که موج می‌زد و زندگی همچون خون در رگ‌ها جریان داشت اما امروز این روستا را سکوت فرا گرفته و رو به مرگ است. زیبایی و جمعیت بتلیجه به اندازه‌ای بود که آن را پاریس شهرستان فریدن می‌نامیدند اما امروز تنها خرابه‌‌ای از آن پاریس زیبا بر جای مانده است. دست روزگار و شاید هم بی‌دقتی مسئولان در دوره‌های مختلف سبب شده تا این روستا امروز دیگر اثری از آن زیبایی و شکوه نداشته باشد. روزگاری این روستای کوچک و زیبا جمعیتی 2 هزار نفری داشت اما جمعیت امروز روستا تنها در حدود 200 نفر است. روستای بتلیجه زادگاه سردار شهید احمد قجاوند، جانشین معاونت اطلاعات نیروی زمینی سپاه در دوران جنگ تحمیلی است که به چنین روزی افتاده است. وصف شهیدپرور به واقع زیبنده این روستای کوچک است، 25 شهیدی که بتلیجه به انقلاب هدیه کرده تصدیق این نکته است. زمانی که وارد روستا می‌شوی تنها سکوت و دیوارهای خراب خانه‌های برجا مانده از این روستا نظرت را به خود جلب می‌کند، انگار نه انگار تا چند سال پیش اینجا انسان‌های بزرگی زندگی می‌کرده‌اند. مسئله دیگری که در این روستای سرد و مرده به وضوح آشکار است، سگ‌هایی هستند که انگار آنها هم دیگر نای زندگی در این روستا را ندارند و همچون فضا و روح مرده روستا، سکوت را ترجیح داده‌اند. مردم سخت‌کوش این نقطه از اصفهان به وسیله کشاورزی و دامپروری امرار معاش می‌کرده‌اند، اما امروز به دلیل خشکسالی و کمبود آب، بیشتر جوانان آن راه شهرهای بزرگ و کوچک را پیش گرفته‌اند و برای زندگی به شهرهایی که امکانات بیشتری دارند، مهاجرت کرده‌اند. آنچه از این بتلیجه باقی مانده سالمندانی هستند که نتوانسته‌اند همچون فرزندانشان از سرزمین آبا و اجدادیشان دل بکنند و همچنان در این روستای بی‌روح زندگی می‌کنند. مدرسه‌ این روستا که زمانی بیش از 200 دانش‌آموز داشت، امروز تنها 4 دانش‌آموز دختر دارد که شاید این چهار نفر هم در آینده‌ای نزدیک نباشند و مدرسه دیگر در بتلیجه معنایی نداشته باشد. روستا را که زیرورو کنی قفل‌هایی را می‌بینی که بر درهای قدیمی خانه‌ها خودنمایی می‌کنند و خانه‌ها خالی از سکنه است و حتی فردی برای مصاحبه پیدا نمی‌شود! گویا این روستا برای همیشه تاریخ به خواب فرو رفته است. نبود شغل مناسب، امکانات آموزشی و بهداشتی کم و خشکسالی، سه عامل مهم در به وجود آمدن پدیده مهاجرت جوانان در کل شهرستان فریدن به ویژه روستای بتلیجه شده است. وجود امکانات زندگی در حد و اندازه روستاها و شهرستان‌های دیگر و سرمایه‌گذاری مناسب برای ایجاد اشتغال در این روستا شاید سبب بازگشت جوانان مهاجر این منطقه شود؛ روستای سردار شهید قجاوند بیش از این نیاز به احترام و رسیدگی دارد. به وضوح پیداست که اگر این روند عدم رسیدگی و به تبع آن مهاجرت مردم روستا ادامه یابد، تا چند سال دیگر اثری از روستا و روستایی در بتلیجه و سایر روستاهای فریدن باقی نمی‌ماند.

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، روستای بتلیجه در جنوب غربی شهرستان فریدن در منطقه‌ای چشم‌نواز قرار گرفته است.

روزگاری در این روستا صفا و صمیمیت بود که موج می‌زد و زندگی همچون خون در رگ‌ها جریان داشت اما امروز این روستا را سکوت فرا گرفته و رو به مرگ است.

زیبایی و جمعیت بتلیجه به اندازه‌ای بود که آن را پاریس شهرستان فریدن می‌نامیدند اما امروز تنها خرابه‌‌ای از آن پاریس زیبا بر جای مانده است.

دست روزگار و شاید هم بی‌دقتی مسئولان در دوره‌های مختلف سبب شده تا این روستا امروز دیگر اثری از آن زیبایی و شکوه نداشته باشد.

روزگاری این روستای کوچک و زیبا جمعیتی 2 هزار نفری داشت اما جمعیت امروز روستا تنها در حدود 200 نفر است.

روستای بتلیجه زادگاه سردار شهید احمد قجاوند، جانشین معاونت اطلاعات نیروی زمینی سپاه در دوران جنگ تحمیلی است که به چنین روزی افتاده است.

وصف شهیدپرور به واقع زیبنده این روستای کوچک است، 25 شهیدی که بتلیجه به انقلاب هدیه کرده تصدیق این نکته است.

زمانی که وارد روستا می‌شوی تنها سکوت و دیوارهای خراب خانه‌های برجا مانده از این روستا نظرت را به خود جلب می‌کند، انگار نه انگار تا چند سال پیش اینجا انسان‌های بزرگی زندگی می‌کرده‌اند.

مسئله دیگری که در این روستای سرد و مرده به وضوح آشکار است، سگ‌هایی هستند که انگار آنها هم دیگر نای زندگی در این روستا را ندارند و همچون فضا و روح مرده روستا، سکوت را ترجیح داده‌اند.

مردم سخت‌کوش این نقطه از اصفهان به وسیله کشاورزی و دامپروری امرار معاش می‌کرده‌اند، اما امروز به دلیل خشکسالی و کمبود آب، بیشتر جوانان آن راه شهرهای بزرگ و کوچک را پیش گرفته‌اند و برای زندگی به شهرهایی که امکانات بیشتری دارند، مهاجرت کرده‌اند.

آنچه از این بتلیجه باقی مانده سالمندانی هستند که نتوانسته‌اند همچون فرزندانشان از سرزمین آبا و اجدادیشان دل بکنند و همچنان در این روستای بی‌روح زندگی می‌کنند.

مدرسه‌ این روستا که زمانی بیش از 200 دانش‌آموز داشت، امروز تنها 4 دانش‌آموز دختر دارد که شاید این چهار نفر هم در آینده‌ای نزدیک نباشند و مدرسه دیگر در بتلیجه معنایی نداشته باشد.

روستا را که زیرورو کنی قفل‌هایی را می‌بینی که بر درهای قدیمی خانه‌ها خودنمایی می‌کنند و خانه‌ها خالی از سکنه است و حتی فردی برای مصاحبه پیدا نمی‌شود! گویا این روستا برای همیشه تاریخ به خواب فرو رفته است.

نبود شغل مناسب، امکانات آموزشی و بهداشتی کم و خشکسالی، سه عامل مهم در به وجود آمدن پدیده مهاجرت جوانان در کل شهرستان فریدن به ویژه روستای بتلیجه شده است.

وجود امکانات زندگی در حد و اندازه روستاها و شهرستان‌های دیگر و سرمایه‌گذاری مناسب برای ایجاد اشتغال در این روستا شاید سبب بازگشت جوانان مهاجر این منطقه شود؛ روستای سردار شهید قجاوند بیش از این نیاز به احترام و رسیدگی دارد.

به وضوح پیداست که اگر این روند عدم رسیدگی و به تبع آن مهاجرت مردم روستا ادامه یابد، تا چند سال دیگر اثری از روستا و روستایی در بتلیجه و سایر روستاهای فریدن باقی نمی‌ماند.