[ کمیل پسر زیاد گفت : امیر المؤمنین على بن ابى طالب ( ع ) دست مرا گرفت و به بیابان برد ، چون به صحرا رسید آهى دراز کشید و گفت : ] اى کمیل این دلها آوند هاست ، و بهترین آنها نگاهدارنده‏ترین آنهاست . پس آنچه تو را مى‏گویم از من به خاطر دار : مردم سه دسته‏اند : دانایى که شناساى خداست ، آموزنده‏اى که در راه رستگارى کوشاست ، و فرومایگانى رونده به چپ و راست که درهم آمیزند ، و پى هر بانگى را گیرند و با هر باد به سویى خیزند . نه از روشنى دانش فروغى یافتند و نه به سوى پناهگاهى استوار شتافتند . کمیل دانش به از مال است که دانش تو را پاسبان است و تو مال را نگهبان . مال با هزینه کردن کم آید ، و دانش با پراکنده شدن بیفزاید ، و پرورده مال با رفتن مال با تو نپاید . اى کمیل پسر زیاد شناخت دانش ، دین است که بدان گردن باید نهاد . آدمى در زندگى به دانش طاعت پروردگار آموزد و براى پس از مرگ نام نیک اندوزد ، و دانش فرمانگذارست و مال فرمانبردار . کمیل گنجوران مالها مرده‏اند گرچه زنده‏اند ، و دانشمندان چندانکه روزگار پاید ، پاینده‏اند . تن‏هاشان ناپدیدار است و نشانه‏هاشان در دلها آشکار . بدان که در اینجا [ و به سینه خود اشارت فرمود ] دانشى است انباشته ، اگر فراگیرانى براى آن مى‏یافتم . آرى یافتم آن را که تیز دریافت بود ، لیکن امین نمى‏نمود ، با دین دنیا مى‏اندوخت و به نعمت خدا بر بندگانش برترى مى‏جست ، و به حجّت علم بر دوستان خدا بزرگى مى‏فروخت . یا کسى که پیروان خداوندان دانش است ، اما در شناختن نکته‏هاى باریک آن او را نه بینش است . چون نخستین شبهت در دل وى راه یابد درماند و راه زدودن آن را یافتن نتواند . بدان که براى فرا گرفتن دانشى چنان نه این در خور است و نه آن . یا کسى که سخت در پى لذت است و رام شهوت راندن یا شیفته فراهم آوردن است و مالى را بر مال نهادن . هیچ یک از اینان اندک پاسدارى دین را نتواند و بیشتر به چارپاى چرنده ماند . مرگ دانش این است و مردن خداوندان آن چنین . بلى زمین تهى نماند از کسى که حجّت بر پاى خداست ، یا پدیدار و شناخته است و یا ترسان و پنهان از دیده‏هاست . تا حجّت خدا باطل نشود و نشانه‏هایش از میان نرود ، و اینان چندند ، و کجا جاى دارند ؟ به خدا سوگند اندک به شمارند ، و نزد خدا بزرگمقدار . خدا حجتها و نشانه‏هاى خود را به آنان نگاه مى‏دارد ، تا به همانندهاى خویشش بسپارند و در دلهاى خویشش بکارند . دانش ، نور حقیقت بینى را بر آنان تافته و آنان روح یقین را دریافته و آنچه را ناز پروردگان دشوار دیده‏اند آسان پذیرفته‏اند . و بدانچه نادانان از آن رمیده‏اند خو گرفته . و همنشین دنیایند با تن‏ها ، و جانهاشان آویزان است در ملأ اعلى . اینان خدا را در زمین او جانشینانند و مردم را به دین او مى‏خوانند . وه که چه آرزومند دیدار آنانم ؟ کمیل اگر خواهى بازگرد . [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 92 شهریور 20 , ساعت 8:46 صبح


باسمه تعالی

سلام علیکم

دهه اول ذی القعده، که به یمن میلاد فرزندان همام امام موسی کاظم(ع)، به نام دهه کرامت نامگذاری شده است، ایام بسیار مبارک و پر برکتی است که در آن به واسطه میلاد انوار الهی، عرش شکوفه باران است و فضا آکنده از عطر حضور ملائک مقربی است که زانوی ادب بر زمین نهاده اند.

خجسته ایامی است که رحمت و کرامت الهی تابیدن گرفته و مژده شکوفا شدن غنچه های زیبا در باغ بوستان حسن نبوی را بر آسمانیان و زمینیان داده می شود، گلهای رعنایی که با شکفتن خود، شادی و عشق را میهمان دل های مسلمانان و دلدادگان اهل بیت عصمت و طهارت می کنند.
دهه کرامت سرشار از معانی، ارزش ها و مفاهیم پرمعنا، سازنده و ارزشمند الهی انسانی و یادآور تمام خوبی‌ها، ارزش ها و کمالات انسانی است.
این دهه فرصت مغتنمی برای نشر و تعمیق فرهنگ اهل بیت به ویژه فرهنگ فاطمی و رضوی است تا با بهره مندی از دریای خروشان آموزه های قرآنی، زمینه آشنائی هر چه بیشتر نسل جوان با فرهنگ اهل بیت به ویژه امام هشتم شیعیان، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و  حضرت فاطمه معصومه (س) فراهم گردد.
فرارسیدن اول ذیقعده، ولادت سراسر نور و شادی شفیعه روز جزاء، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه(س) ؛ یازدهم ذیعقده، میلاد فرخنده و پرنور و سرور هشتمین حجت خدا، آیت حق حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و دهه نورانی کرامت را به تمامی رهپویان طریق پرافتخار عصمت و طهارت و دوستداران و پیروان راستین ائمه معصومین تبریک و تهنیت گفته ،امیدوارم خداوند متعال همواره توفیق شناخت و معرفت اهل بیت و حرکت در مسیر مکتب نجات بخش انبیاء الهی را بر همه ما مسلمانان ارزانی فرماید.


مدیر وبلاگ -عمران زاده



لیست کل یادداشت های این وبلاگ