سه شنبه 88 آبان 19 , ساعت 2:26 عصر
منطقه بوئین میاندشت امروزی از مهمترین ایالات ایران باستان بوده است که شامل بخشهای گی(جی) و گی‌آن(سپاهان)، ساتراپ اکباتنا (همدان)، ورگا(ری) و وانشان (خوزستان وایلام) بوده است.در دوره حضور مسلمانان و خلفا دچار دگرگونی کامل شده و گاهی زیر سلطه آل زیار، دیلمیان ،سلجوقیان و ترکان دست به دست گردید و در سال 621 هجری قمری توسط مغولان لگد کوب شد و بقایای مناطق مسکونی آن از جمله منطقه بوئین میاندشت در سال 784 هجری قمری در اثر زلزله شدید و پیامد آن (حمله ملخ و قحطی)، جمعیت و بافت اجتماعی آن به شدت مورد تهدید قرار گرفت. بیشتر زمینهای این منطقه با طلوع حکومت «لر بزرگ»تخریب گردید و صفویان در دوره شاه عباس اول املاک آن را به صورت خالصه در اختیار گرفتند و با کوچانیدن گرجیان از گرجستان به این منطقه در سال1034 هجری قمری اهداف متعددی را دنبال نمودند و به این ناحیه شکل جدیدی بخشیده که در حال حاضر تا حدی نمای آن حفظ وبر جای مانده است. با ظهور مشروطه بسیاری از گرجیان در نوگرایی و تجددخواهی سهیم گردیده و در دوره پهلوی اولین ادارات دولتی در این بخش به وجود آمده و در دوره انقلاب اسلامی پیشرفت وتحولات شگرفی در منطقه به وقوع پیوست. مردم این منطقه شهدای گرانقدر وفراوانی را تقدیم انقلاب اسلامی نموده وهمواره از آرمانهای امام خمینی (ره)ونظام مقدس جمهوری اسلامی حفظ وحراست مینماید.
به لحاظ جغرافیایی، منطقه بوئین میاندشت در غرب استان اصفهان و در فاصله 185 کیلو متری مرکز استان، و در کنار سلسله جبال زاگرس مرکزی واقع شده است. منطقه مساحتی حدود 1020 کیلو متر مربع وبا ارتفاع 2435متر از سطح دریا دومین منطقه مرتفع کشور محسوب می شود .البته با قرار گرفتن مدارس شهر منطقه در ارتفاع بیش از 2500 متری و وجود یک روستا (روستای احمد آباد ) در ارتفاع 2725متری از سطح دریا می توان این منطقه را از مرتفع ترین نقاط کشور نام برد. این بخش با طول شرقی 3/6/50 و عرض شمالی 2/7/33، از شمال به شهرستان‌های خوانسار و گلپایگان - از جنوب به شهرستان های فریدون شهر ( از استان اصفهان ) و الیگودرز( از استان لرستان ) - از شرق به شهرستان های فریدون شهر و مرکز شهرستان فریدن (داران) - از غرب به شهرستان الیگودرز (استان لرستان) محدود می شود. منطقه دارای دو شهر به نامهای بوئین میاندشت و افوس و پنج دهستان به نامهای دهستان گرجی، ییلاق ، سرد سیر ، کرچمبو شمالی و کرچمبوجنوبی میباشد .
منطقه بوئین میاندشت به لحاظ کوهستانی بودن ونوع بافت زمین (شنی ،آهکی ورسی) ونیز مقدار ریزش جوی خوب دارای چشمه سارهای بسیار زیبا وچشم اندازهای طبیعی بدیع و دل نواز می باشد. میزان بارندگی در این بخش کوهستانی که بیشتر به شکل برف می باشد به صورت میانگین در سال 740 میلیمتر بوده ودر سالهای اخیربه حدود 230 میلیمتر تقلیل یافته است .اقلیم آن آب وهوای سرد ومرطوب کوهستانی است که حداقل وحداکثر دمای آن در زمستان 27- تا 3 درجه سانتی گراد ودر تابستان بین 8 تا 25 درجه سانتی گراد می باشد. رودهای دائمی وفصلی این منطقه سر چشمه های اصلی رودهای زاینده رود وگلپایگان (قمرود)و قسمتی از آب خوزستان و جزء حوضه آب ریز رودهای مذکور میباشد.
مردم این منطقه از نژاد فارس ، گرج ، ترک ، لر و ارامنه می باشند و هر یک به زبان خاص خود تکلم می کنند . طبق آخرین سر شماری کشور در سال 1385جمعیت این منطقه بیش از 31000 نفر جمعیت ثابت و 8000 نفر جمعیت عشایر و تعداد قابل توجه ای جمعیت فصلی را دارا می باشد که حدود 99% آنها دارای مذهب شیعه و بقیه مسیحی هستند. این منطقه دارای دو شهر بوئین میاندشت (مرکز بخش ) و افوس می باشد . از 47 روستای منطقه 9 روستا پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل گوناگون به طور کل خالی از سکنه شده است . در حال حاضر مهاجرت از منطقه به ویژه از روستاها به علل مختلف از جمله خشکسالی و عدم شهرستان شدن منطقه ؛ عدم اشتغال و عدم توجه مسئولین و به بعلفل در آوردن پتانسیل های منطقه( از جمله معادن سیمان ؛ سیلیس و فلزات و از همه مهم تر 10% از آب کل کشور ، که این موارد باعث متوقف شدن رشد جمعیتی ودر نتیجه کاهش جمعیت منطقه گردیده است . که قدمت شهری این منطقه به 54 سال می رسد
به لحاظ جغرافیایی، منطقه بوئین میاندشت در غرب استان اصفهان و در فاصله 185 کیلو متری مرکز استان، و در کنار سلسله جبال زاگرس مرکزی واقع شده است. منطقه مساحتی حدود 1020 کیلو متر مربع وبا ارتفاع 2435متر از سطح دریا دومین منطقه مرتفع کشور محسوب می شود .البته با قرار گرفتن مدارس شهر منطقه در ارتفاع بیش از 2500 متری و وجود یک روستا (روستای احمد آباد ) در ارتفاع 2725متری از سطح دریا می توان این منطقه را از مرتفع ترین نقاط کشور نام برد. این بخش با طول شرقی 3/6/50 و عرض شمالی 2/7/33، از شمال به شهرستان‌های خوانسار و گلپایگان - از جنوب به شهرستان های فریدون شهر ( از استان اصفهان ) و الیگودرز( از استان لرستان ) - از شرق به شهرستان های فریدون شهر و مرکز شهرستان فریدن (داران) - از غرب به شهرستان الیگودرز (استان لرستان) محدود می شود. منطقه دارای دو شهر به نامهای بوئین میاندشت و افوس و پنج دهستان به نامهای دهستان گرجی، ییلاق ، سرد سیر ، کرچمبو شمالی و کرچمبوجنوبی میباشد .
منطقه بوئین میاندشت به لحاظ کوهستانی بودن ونوع بافت زمین (شنی ،آهکی ورسی) ونیز مقدار ریزش جوی خوب دارای چشمه سارهای بسیار زیبا وچشم اندازهای طبیعی بدیع و دل نواز می باشد. میزان بارندگی در این بخش کوهستانی که بیشتر به شکل برف می باشد به صورت میانگین در سال 740 میلیمتر بوده ودر سالهای اخیربه حدود 230 میلیمتر تقلیل یافته است .اقلیم آن آب وهوای سرد ومرطوب کوهستانی است که حداقل وحداکثر دمای آن در زمستان 27- تا 3 درجه سانتی گراد ودر تابستان بین 8 تا 25 درجه سانتی گراد می باشد. رودهای دائمی وفصلی این منطقه سر چشمه های اصلی رودهای زاینده رود وگلپایگان (قمرود)و قسمتی از آب خوزستان و جزء حوضه آب ریز رودهای مذکور میباشد.
مردم این منطقه از نژاد فارس ، گرج ، ترک ، لر و ارامنه می باشند و هر یک به زبان خاص خود تکلم می کنند . طبق آخرین سر شماری کشور در سال 1385جمعیت این منطقه بیش از 31000 نفر جمعیت ثابت و 8000 نفر جمعیت عشایر و تعداد قابل توجه ای جمعیت فصلی را دارا می باشد که حدود 99% آنها دارای مذهب شیعه و بقیه مسیحی هستند. این منطقه دارای دو شهر بوئین میاندشت (مرکز بخش ) و افوس می باشد . از 47 روستای منطقه 9 روستا پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل گوناگون به طور کل خالی از سکنه شده است . در حال حاضر مهاجرت از منطقه به ویژه از روستاها به علل مختلف از جمله خشکسالی و عدم شهرستان شدن منطقه ؛ عدم اشتغال و عدم توجه مسئولین و به بعلفل در آوردن پتانسیل های منطقه( از جمله معادن سیمان ؛ سیلیس و فلزات و از همه مهم تر 10% از آب کل کشور ، که این موارد باعث متوقف شدن رشد جمعیتی ودر نتیجه کاهش جمعیت منطقه گردیده است . که قدمت شهری این منطقه به 54 سال می رسد
نوشته شده توسط عمران زاده | نظرات دیگران [ نظر]
