خبرگزاری آسوشیتدپرس 28 فوریه 2012 (9 اسفند) در مقاله‌ای به فضای سیاسی انتخابات مجلس شورای اسلامی پرداخت و نوشت:...

گروه ترجمه - خبرگزاری آسوشیتدپرس 28 فوریه 2012 (9 اسفند) در مقاله‌ای به فضای سیاسی انتخابات مجلس شورای اسلامی پرداخت و نوشت: تندروهای ایران تاکنون توانسته‌اند بر مخالفت‌‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری 2009 فائق آیند، حال آن‌ها در میان خود با رقابت و تنش جدی رو به رو شده‌اند. فضای سیاسی قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی پرهیاهوست. انتخابات روز جمعه آزمونی برای طیف‌‌های رقیب در میان جریان اصول‌گراهاست. در واقع، آن‌ها وارد نبرد قدرت شده‌اند. نتیجه این انتخابات مطمئنا فراتر از نوع چینش نمایندگان است. از بسیاری جهات، ممکن است این انتخابات تعیین کند که آیا احمدی‌نژاد به لحاظ سیاسی می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده برای جانشینی فرد مورد نظر خود اعمال نفوذ کند یا خیر؟

در ادامه مقاله آمده است: سلمان شیخ، مدیر مرکز «بروکینگز» در دوحه می‌گوید: «این انتخابات سنجش قدرت‌ گروه‌هایی است که پس از سرکوب‌‌های انتخاباتی 2009 به فعالیت سیاسی ادامه دادند... اصلاح‌طلبان خارج از صحنه هستند. احمدی‌نژاد تحت فشار و حمله انتقادی قرار دارد. پرسش این است که آیا او می‌تواند از این شرایط با قدرت خارج شود؟» در سطحی گسترده تر، کشمکش سیاسی درون اصول‌گرایان بسیار پرهیاهو بوده؛ اما تغییرات بنیادین در نحوه اداره کشور به وجود نیاورده است. تسلط رهبر ایران و حامیانش بر قدرت همچنان باثبات است. آن‌ها تمام سیاست‌ها و انتصاب‌‌های کلیدی از جمله در حوزه دفاعی و هسته‌ای را کنترل می‌کنند و در عین‌حال، بررسی دقیق نامزدهای پارلمانی و ریاست جمهوری زیر نظر آن‌هاست. به مقامات منتخب تا حدی اختیار عمل داده می‌شود.

در پایان مقاله آمده است: اما اختلافات سیاسی به تنش‌‌های داخلی اشاره دارد که می‌تواند به مسائل حساس مانند مسیر برنامه هسته‌ای یا تلاش‌‌های احتمالی در سطح دیپلماتیک با آمریکا، سرایت کند. در واقع، می‌توان گفت انتخابات پارلمانی یک همه‌پرسی برای سنجش طیف‌بندی‌ها و دشمنی‌هاست. طیف جدیدی از ائتلاف محافظه‌کاران ظهور کرده‌اند که همگی دستورکار مشابه ضداصلاح‌طلبی دارند؛ اما در مورد مسائل سیاسی داخلی اختلاف نظر دارند. به نظر می‌رسد گروه موسوم به جبهه متحد که نزدیک به رهبر ایران است، بیشترین بخت را برای پیروزی در انتخابات روز جمعه دارد.

تحلیل‌: نبود اطلاعات دقیق از مسائل ایران، این خبرگزاری را واداشت تا با عبارت و واژگان تند و غلیظ، فضای کلی و آشکار انتخابات را توصیف کند؛ اما چاشنی اختلاف‌افکنی و بزرگ‌نمایی به‌عنوان یک اصل در رسانه‌‌های دشمن در این توصیف کاملاً مشهود است.